انجمن روابط عمومی آمریکا در بیانیه ای، از بورسون به عنوان یک الگوی ارزشمند، سخاوتمندانه و مربی نام برد که به شکل گیری نسل های بی شماری از دانشجویان و متخصصان ارتباطات کمک می کرد.

هارولد بورسون، زمانی که توسط PRWeek (یک مجله تجاری برای صنعت روابط عمومی است) به عنوان “تأثیرگذارترین چهره روابط عمومی قرن” توصیف شد، بیش از ۶۰ سال عضو انجمن روابط عمومی آمریکا (PRSA) بود. او آژانس بورسون_ مارستلر را در سال۱۹۵۳ با بیل مارستلر شروع کرد. تحت رهبری آنها، این آژانس به یک کمپانی جهانی با ۲هزار و ۵۰۰ کارمند در ۵۰ دفتر تبدیل شد.

در سال۱۹۷۹، بورسون این شرکت را به آژانس تبلیغاتی Young & Rubicam فروخت. وی در سال ۱۹۸۸ از عنوان مدیرعامل شرکت خود کناره گیری کرد، اگرچه در کار نمایندگی فعال بود و به عنوان مربی بسیاری از ارتباطات و مدیران فعالیت داشت. در اوایل سال ۱۰۱۸، آژانس Burson-Marsteller با Cohn & Wolfe ادغام شد و آژانس urson Cohn & Wolfe را خلق کرد.

او برای چندین دهه در صدر یک حرفه کامل ایستاده بود و پیش از همه در صنعت ما و کسانی که توصیه می کنیم، می خواستند مانند هارولد باشند، ایستاده بود. “هرکدام از ما که این فرصت را داشتیم می دانیم که کار کردن با هارولد چه مزیتی بزرگی بوده است.”

وی در طول دوران کار ممتاز خود، به دلیل مشاوره صادقانه و خردمندانه خود برای رهبری مدیران عامل شناخته شده بود. بورسون در جریان بحران تیلنول (Tylenol)، یونیون کارباید (Union Carbide) به دنبال نشت مهلک گاز سمی از کارخانه حشره‌کش‌سازی شرکت آمریکایی یونیون کارباید در هند و کوکاکولا هنگام معرفی فاجعه بار کوک جدید (New Coke نام غیر رسمی برای اصلاح کوکاکولا بود که در آوریل ۱۹۸۵ توسط شرکت کوکاکولا معرفی شد. در سال ۱۹۹۲، به کوک دوم تغییر نام داد)، به آژانس جانسون و جانسون مشاوره داد.

در سال ۱۹۸۰، انجمن روابط عمومی آمریکا با اهدای جایزه Gold Anvil (جایزه Gold Anvil Award بالاترین جایزه فردی انجمن روابط عمومی آمریکاست. این جایزه به یک متخصص روابط عمومی عضو انجمن روابط عمومی آمریکا که حداقل دارای ۲۰ سال سابقه کار خوب باشد و موفقیت های وی در اعتلای این حرفه محرز باشد، اهدا می شود)، از بورسون تقدیر کرد. وی در سال ۱۹۸۹ عضو کلاس افتتاحیه دانشکده یاران بود.

انجمن روابط عمومی آمریکا در بیانیه ای، از بورسون “به عنوان یک الگوی ارزشمند، سخاوتمندانه و مربی نام برد که به شکل گیری نسل های بی شماری از دانشجویان و متخصصان ارتباطات کمک می کرد.”

وی در ۱۵ فوریه ۱۹۲۱ در ممفیس از یک خانواده مهاجر انگلیسی به دنیا آمد.

بورسون در ۱۳ سالگی کار خود را در روزنامه های تجاری ممفیس شروع کرد.

پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان در سن ۱۵ سالگی، بورسون به دانشگاهی در می سی سی پی رفت و به عنوان استرینگر همکاری خود را با ممفیس ادامه داد و برای هر ستون ۱۴ سنت دریافت می کرد. مطالب وی شامل مصاحبه ای در صفحه اول با ویلیام فاکنر بود.

بورسون در سال ۱۹۴۳ در ارتش ثبت نام کرد و بخشی از یک گروه رزمی مهندسی در اروپا شد. او و سربازانش پس از حمله متفقین در سال ۱۹۴۴، به حذف مین های زمینی از سواحل در نورماندی کمک کردند. در سال ۱۹۴۵، وی به خبرگان شبکه نیروهای آمریکایی منتقل شد. بعداً در همان سال، وی به گزارش در دادگاه نورنبرگ منصوب شد. وی تنها گزارشگر مصاحبه ای بود که در جریان محاکمه با رابرت اچ جکسون، دادستان ارشد آمریکا را به دست آورد.

خانواده وی در بیانیه ای گفت: “خانواده ما به خاطر از دست دادن پدر عزیزمان ناراحت هستند. ما از درگذشت او غمگین و سوگوار می شویم. با این حال معتقدیم که اکنون روح وی با بت آن؛ همسر دوست داشتنی و همراه وفادار ۶۳ ساله او جمع شده است.

خدمات یادبود در شهر نیویورک و در دانشگاه می سی سی پی برگزار می شود. وی در گورستان ملی آرلینگتون در کلمباریوم (Columbarium) تشییع می شود.

به جای گل، خانواده از کسانی که می خواهند زندگی پدرشان را جشن بگیرند، خواستند تا هزینه آن را به صندوق بورسیه تحصیلی میراث هارولد بورسون در دانشکده روزنامه نگاری و رسانه جدید در دانشگاه می سی سی پی اهدا کنند.

گفتنی است هارولد بورسون، بنیانگذار برجسته یکی از بزرگترین آژانس های روابط عمومی جهان، روز جمعه در ممفیس، تنسی درگذشت. وی ۹۸ ساله بود.

نویسنده: جان الستر

مترجم: مریم میرعبدالحق
منبع:http://prsay.prsa.org