در حدود چهل سال پیش، گروهی از پژوهشگران دانشگاه ییل به سرپرستی دکتر برکمن(Berkman) و سیمه(Syme)، دنبال این بودن ببینن “چه عامل یا عواملی بیشترین اثر رو روی طول عمر آدم‌ها می‌گذاره!” و چیکار کنیم طول عمر بیشتر و با کیفیت‌تری رو خواهیم داشت!؟. برای رسیدن به جواب این سوال‌ها…
□پژوهشگران مطالعه سخت اما جالب و پراستنادی رو راه انداختن. روش کارشون هم اینطوری بود که تو یه مطالعه طولی ۹ ساله (از سال ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۴) حدود هفت هزار زن و مرد ۳۰ الی ۷۰ ساله رو انتخاب کردن و از جهات مختلفی (جسمانی، روان‌شناختی، اجتماعی و …) اونها رو ارزیابی کردن…
●داده‌های این افراد به مدت ۹ سال نگهداری شد و بعد از اون پژوهشگرها برگشتن ببینن کدوم یک از این هفت هزار نفر زنده هستن و چه کسانی از دنیا رفتن!؟؛ و اطلاعات از دنیارفتگان بیشتر چی میگه و خلاصه یه بررسی جامعی رو مجدد روی این گروه از شرکت کنندگان انجام دادن.
○یافته‌های عجیب این مطالعه نشون می‌داد؛ اونچه که باعث مرگ زودهنگام خیلی از افراد فوت شده بود: “نه میزان کلسترول بالا، نه رژیم غذایی نامناسب، نه ورزش نکردن و نه یه شاخصه زیستی پر رنگ‌بود”؛ بلکه “کیفیت روابط اونها در زندگی و سطح تنش و تعارض تجربه شده در رابطه بود”…
■به زبان ساده خیلی خیلی ساده؛ “کیفیت رابطه عاطفی ما با آدم‌های درجه یک زندگی به خصوص شریک زندگی‌مون، خط اول تعیین کننده طول عمر ما به حساب میاد و بقیه میرن تو مراحل بعد. پس اینکه الان با شریک عاطفی‌مون چه مدلی زندگی رو می‌گذرونیم!، بهترین پیش بینی کننده طول عمر ماست…
□این نتایج حکایت از اون دارن که؛ ورزش عالیه، رسیدگی به تغذیه محشره و خودمراقبتی واجب، اما همه اینها زمانی اثرات واقعی خودشون رو نشون میدن که کیفیت رابطه (خصوصا رابطه عاطفی) خط اول اولویت‌های زندگی ما قرار بگیره …
●و به قول دکتر گاتمن؛ احتمالا شما هم فکر می‌کنید میتونید طول عمرتون رو با خوردن غذای مناسب و باشگاه رفتن افزایش بدید. اما تحقیقات نشون میده که اگه همین میزان زمان رو تو پیوند عاطفی با نزدیک‌ترین آدما به ویژه شریک زندگی‌تون سرمایه‌گذاری کنید، سلامتی و طول عمرتون رو تضمین کردید…
○و اینجاست که اروین یالوم میگه؛ “از رابطه به دنیا میاییم، در رابطه رشد می‌کنیم، با رابطه خودمون رو می‌شناسیم و تو رابطه آسیب می‌بینیم یا درمان میشیم”…
گاهنامه مدیر-امید امانی