دامنه انتقادها از منتقدان دولت که می‌گویند دونالد ترامپ این کنفرانس‌های مطبوعاتی را به تریبونی برای حمله به منتقدان و تبلیغ خودش تبدیل کرده شروع می‌شود تا مدافعان و حامیان رئیس‌جمهوری آمریکا همچون نیکی هیلی که گفته ترامپ بهتر است اجازه دهد کارشنان و پزشکان به سوالات جواب دهند و نیازی نیست که او یکسره پشت میکروفن باشد.
نیویورک تایمز و واشنگتن پست، دو روزنامه سرشناس آمریکا به نشانه اعتراض فعلا خبرنگاران خود را به کنفرانس‌های خبری روزانه دونالد ترامپ در ارتباط با ویروس کرونا نمی‌فرستند. همزمان چند شبکه تلویزیونی هم تصمیم گرفته‌اند که این کنفرانس‌ها که هر روز معمولا دو ساعتی طول می کشد را دیگر به طور زنده یا به طور کامل پخش نکنند. چرا؟
پاسخ‌ها متفاوت است. دامنه انتقادها از منتقدان دولت که می‌گویند دونالد ترامپ این کنفرانس‌های مطبوعاتی را به تریبونی برای حمله به منتقدان و تبلیغ خودش تبدیل کرده شروع می‌شود تا مدافعان و حامیان رئیس‌جمهوری آمریکا همچون نیکی هیلی که گفته ترامپ بهتر است اجازه دهد کارشنان و پزشکان به سوالات جواب دهند و نیازی نیست که او یکسره پشت میکروفن باشد.
پادکست آرگیومنت (برهان) روزنامه نیویورک تایمز کنفرانس‌های خبری آقای ترامپ که بسیار جنجالی شد را بهانه قرار داده و با میهمانان خود درباره آن گفتگو کرده است.
فرانک برونی، مجری این پادکست با این مقدمه‌چینی سوال اصلی خود را روی میز می‌گذارد: “کنفرانس‌های خبری روزانه کاخ‌سفید این روزها بخش لاینفک زندگی خیلی‌ها شده. هر روز رئیس‌جمهور به همراه بعضی از اعضای ستاد مقابله با ویروس کرونا به اتاق مطبوعاتی کاخ‌سفید می‌آید و بعد از قرائت چند بیانیه و آمار به سوالات خبرنگاران جواب می‌دهد. این دقیقا ۱۸۰ درجه با ۸-۹ ماه گذشته تفاوت دارد که آقای ترامپ به سخن‌گوی کاخ‌سفید دستور داد کنفرانس‌های روزانه با خبرنگاران را تعطیل کند. حالا برخی از شبکه‌ها و رسانه‌ها هم بدون این که بتوانند درستی یا غلطی اظهارات (دونالد ترامپ) را در زمان پخش مستقیم به مخاطبان خود گوشزد کنند، این کنفرانس‌های خبری طولانی را پخش زنده می‌کنند و خب برخی از اطلاعاتی که از این تریبون به گوش مردم می‌رسد یا از بیخ و بن غلط و یا بسیار غیرمسئولانه است.”
فرانک برونی سپس این سوال را طرح می‌کند که آیا اصولا رسانه‌ها موظف به پوشش این کنفرانس‌ها هستند؟
پاسخ راس دوتت، تحلیل‌گر سیاسی محافظه‌کار که برای نیویورک‌تایمز ستون‌نویسی هم می‌کند آری است. او می‌گوید: “ظرف ۹ ماه گذشته که استیفانی گریشام، سخن‌گوی کاخ‌سفید کنفرانس‌های خبری روزانه را حذف کرده بود همه رسانه‌ها شاکی بودند که کاخ‌سفید زیر نظر دونالد ترامپ به رسانه‌ها پاسخگو نیست. اما حالا که خانم گریشام دوباره به دفتر ملانیا ترامپ بازگشته و خود رئیس‌جمهور روزانه مقابل میکروفن می‌آید و آماده پاسخ دادن به سوالات خبرنگاران است این سوال را می‌پرسید که آیا باید کنفرانس‌های خبری او را پوشش داد یا خیر؟”
میشل گلدبرگ، وبلاگ‌نویس و گزارشگر ارشد نشریه آمریکن پراسپکت، در پاسخ به استدلال راس دوتت این مثال را پیش می‌کشد: “راس! برهانی که تو طرح کردی من را به یاد نحوه عملکرد ترامپ در قضیه کره‌شمالی انداخت. این که اول ترامپ تهدید به نابودی کره‌شمالی کرد و همه اعتراض کردند که چرا این چنین کرده. بعد با کیم جونگ اون دیدار کرد و نامه‌های محبت‌آمیز رد و بدل کرد، اما باز همه گفتند چرا این چنین کرد. موضوع این است که قضیه انتخاب بین این یا آن نیست. بلکه میان این دو قطب یک عرصه بزرگ دیگر وجود دارد. این که فقط سخن‌گوی کاخ‌سفید با فاکس‌نیوز گفتگو کند و یا حالا این کنفرانس‌های خبری چند ساعته تکراری که ترامپ با توسل به آنها به خودستایی می‌پردازد، چرا که می‌داند رسانه‌ها آن را پخش خواهند کرد.
من فکر کنم ما، اهل رسانه، همه می‌دانیم که اگر در سال ۲۰۱۶ رسانه‌ها اشتباه نمی‌کردند و میتینگ‌های انتخاباتی ترامپ را پوشش کامل نمی‌دادند شاید او اصلا امروز رئیس‌جمهور نبود… مشکل الان ما با ترامپ هم این است که او می‌داند فعلا برگزاری میتینگ‌های انتخاباتی میسر نیست (به علت شیوع کرونا) و این کنفرانس‌های خبری مجالی است که او بتواند با تسخیر میکروفن‌ها و دوربین‌ها موضوع بحث اصلی در سطح جامعه را به نفع خودش تغییر دهد و به دشمنانش حمله کند. به نظر من هیچ دلیلی وجود ندارد که شبکه‌های خبری خود را ناچار به همراهی با آن کنند، این کنفرانس‌ها را پوشش باید داد اما لزومی نیست که همه آن را پخش زنده رفت.”
گفتگوی مجری و میهمانان پادکست آرگیومنت با این محور ادامه پیدا می‌کند که از نظر راس دوتت، رسانه‌ها این کنفرانس‌های خبری را پخش خواهند کرد چون در این روزها “هیچ ۲ ساعت جذاب‌تری برای روی آنتن رفتن”
پیدا نخواهند کرد. و در طرف مقابل میشل گلدبرگ معتقد است که رسانه‌ها باید راهی پیدا کنند که مثلا مانند وقتی که مناظره‌های تلویزیونی پخش می‌شود، به طور همزمان اظهارات آقای ترامپ را واقعیت‌سنجی کنند و در صورت نادرست بودن آنها در گوشه تصویر و یا مثلا با بازگشت به استودیو خبر و گفتگو با کارشناسان حاضر در استودیو، مخاطب را نسبت به نادرستی اظهارات آقای ترامپ مطلع کنند.
حتی فرانک برونی، مجری پادکست پیشنهاد می‌کند که شاید اگر رسانه‌ها پخش زنده سخنان آقای ترامپ را به یک ساعت محدود کنند او هم کم‌کم اظهارات خود را محدود به این یک ساعت کند. اما مشکل این پیشنهاد از نظر راس دوتت این است که آن وقت اگر مثلا دکتر آنتونی فاوچی، رئیس مرکز بیماریهای عفونی و آلرژی (که در حقیقت اصلی‌ترین پزشک در بدنه کاخ‌سفید برای مبارزه با شیوع کرونا است) بعد از آن یک ساعت پشت میکروفن بیایید آن وقت رسانه‌ها ناچار خواهند شد دوباره به پخش زنده بازگردند چرا که اتفاقا مهمترین بخش این کنفرانس‌های خبری اظهارات کسانی چون دکتر فاوچی است.
ترامپ اجازه دهد کارشناسان بیشتر حرف بزنند
انتقادها از کنفرانس‌های خبری روزانه کاخ‌سفید تنها محدود به رسانه‌های منتقد دولت نیست. روز جمعه، نیکی هیلی، سفیر سابق آمریکا در سازمان ملل متحد، به شبکه خبری فاکس نیوز که پربیننده‌ترین تلویزیون آمریکاست و حامی پر و پا قرص کاخ‌سفید است گفت: “این خوب است که رئیس جمهور هر روز خودش را نشان می‌دهد تا مردم بدانند که او روی کار متمرکز است اما همزمان من فکر می‌کنم که او باید به کارشناسان تیم خود اجازه دهد که صحبت کنند.”
نشریه هیل که اخبار مربوط به کنگره آمریکا را معمولا گزارش می‌کند ضمن اشاره به اظهارات خانم هیلی نوشته: “دکتر دیبورا بریکس و دکتر آنتونی فاوچی اغلب در کنار رئیس‌جمهور و دیکر مقام‌های کاخ سفید در کنفرانس‌های خبری حاضرند اما این کنفرانس‌ها بیشتر محل رد و بدل شدن سوال و جواب‌های پر حرارت میان رئیس‌جمهور و خبرنگاران شده است.”
موضوعی که نیکی هیلی برای برطرف شدن آن پیشنهاد کرده: “اجازه دهید آنها (کارشناسان) حرف بزنند. من گمان نمی‌کنم نیازی باشد که این کنفرانس‌ها خیلی طولانی شود. فکر هم نمی‌کنم او (رئیس‌جمهور) ناچار باشد که به همه سوال‌ها جواب دهد اما به نظر من اعضای تیم مقابله با کرونا باید پاسخگو باشند.”
سی‌ان‌ان: پخش کنفرانس‌های روزانه ترامپ را متوقف کردیم ‘چون پروپاگاندا محض است’
برایان استیلتر، در یادداشتی انتقادی که برای سی‌ان‌ان نوشته کنفرانس‌های خبری روزانه کاخ‌سفید را “پروپاگاندا محض” خوانده و آقای ترامپ را متهم کرده که اغلب با حمله رسانه‌ها و یا تمرکز بر تنها اقدامی که در ماه فوریه انجام داده و آن ممنوع کردن ورود شهروندان چینی به آمریکا بود، بنا دارد توجه‌ها را از وضعیت فعلی کرونا در کشور و نقایص عملکرد دولت در برابر آن دور کند.
شبکه خبری سی‌ان‌ان و شبکه ام‌اس‌ان‌بی‌سی که هر دو منتقد جدی آقای ترامپ هستند اعلام کرده‌اند که دیگر الزامی نمی‌بینند که کنفرانس‌های خبری را به طور زنده و کامل پخش کنند.
جان کینگ، گزارشگر و مجری ارشد سی‌ان‌ان در انتقادی تند گفته: “این (کنفرانس‌ها) دیگر فقط یک ویدئوی تبلیغی برای ستاد انتخاباتی آقای ترامپ نیست. بلکه به پروپاگاندا و تبلیغات دولتی محض بدل شده آن هم با استفاده از پول مالیات‌دهندگان.”
الیور دارسی، گزارشگر ارشد سی‌ان‌ان هم گفته: “دونالد ترامپ از این کنفرانس‌های خبری روزانه برای بازنویسی تاریخ ویروس کرونا استفاده می‌کند.”
‘ویدئو تبلیغاتی’ در جریان کنفرانس خبری
یکی دیگر از اتفاقاتی که کنفرانس خبری روز دوشنبه آقای ترامپ را جنجالی کرد پخش ویدیویی از اظهارات و تقویم زمانی از اقدامات دولت در برابر شیوع ویروس کرونا بود که خیلی زود سرو صدای منتقدان را در آورد.
شبکه سی‌ان‌ان و ام‌اس‌ان‌بی‌سی لحظاتی بعد از شروع پخش این ویدئو پخش زنده خود را متوقف کردند و بعد از اتمام آن به دوربین‌های خود در کاخ‌سفید بازگشتند.
خبرنگاران هم بلافاصله بعد از اتمام ویدیو آقای ترامپ را سوال‌پیچ کردند که این ویدیو شبیه تبلیغات ستاد انتخاباتی و سراسر در مدح و ستایش او بوده است.
حتی دانیل وسل، از مقام‌های دفتر مرکزی حزب دموکرات در بیانیه‌ای تند گفت: “بیش از ۲۰ هزار آمریکایی جان داده‌اند. بیمارستان‌ها و ایالات هنوز نمی‌توانند اقلام پزشکی مورد نیاز خود را دریافت کنند. تست‌گیری گسترده ناکام مانده است و آن وقت ترامپ به جای ارایه آخرین گزارش از عملکردها در مقابله با ویروس کرونا، کنفرانس خبری را به پخش پروپاگاندا بدل کرده تا خودشیفتگی خودش را ارضاء کند و به طور مرضی ناکامی خود در پاسخ به اپیدمی را پنهان کند.”
اما حتی پیش از کنفرانس خبری عصر دیروز، ناظران کاخ‌سفید از تبدیل شدن این کنفرانس‌های خبری به “شو تلویزیونی” انتقاد کرده بودند.
رابرت مک‌کی، نویسنده ارشد نشریه اینترسپت که خود را یک وبسایت خبری افشاگر و تحقیقی می‌خواند، جمعه گذشته در یادداشتی به مقایسه کنفرانس‌های خبری کاخ سفید و دیگر کشورهای درگیر شیوع کرونا پرداخته بود.
“برای درک بهتر میزان آسیبی که کنفرانس‌های خبری روزانه دونالد ترامپ پدید آورده شاید بهتر باشد به اقدامات مشابه در کشورهای دموکراتیک دیگر نگاهی کنیم… برای مثال، در یونان، هر روز در ساعت ۶ عصر دکتر سوتیریوس سیدراس، استاد علوم پزشکی که متخصص بیماریهای عفونی در دانشگاه هاروارد است و اکنون رهبری تیم مقابله با کرونا در یونان را در دست دارد حاضر می‌شود و اغلب از روی متن درباره آخرین تلاش‌ها برای مقابله با اپیدمی کرونا خبر می‌دهد. نخست‌وزیر هم گهگاه در عرصه عمومی حاضر می‌شود و مثلا در توییتر از فواید خانه ماندن و فاصله‌گذاری فیزیکی گفته است.”
نویسنده یادداشت نشریه اینترسپت سپس به کنفرانس‌های خبری فرانسه اشاره کرده است که تاکنون سر و کله امانوئل مکرون در آنها پیدا نشده است.
“دکتر سالومون که یک همه‌گیرشناس است و مشاور ارشد وزارت بهداشت فرانسه است به این کنفرانس خبری می‌آید و به سوالات خبرنگاران جواب می‌دهد. برای این که مجله نوول اوبزرواتور نوشته امانوئل مکرون گفته تمایل دارد مردم از طریق یک کارشناس مورد اطمینان اخبار را دریافت کنند نه از زبان یک سیاست‌مدار. البته مکرون هم هفته گذشته برای دیدار با یک متخصص پزشکی به مارسی رفت تا حضورا از او درباره فواید داروی ضد مالاریا، کلروکین، بپرسد اما برخلاف دونالد ترامپ، او هرگز درصدد تبلیغ این دارو به مردم کشورش برنیامد و چیزی در این رابطه نگفت.”
“در آلمان هم دولت به طور روزانه کنفرانس خبری می‌دهد و پرفسور لوتار ویلر، رئیس موسسه رابرت کخ، که نهاد مسئول کنترل بیماریها در آلمان است هر روز از آخرین تحولات مربوط به کرونا به مردم گزارش می‌دهد… در ایرلند، کنفرانس‌های خبری روزانه را دکتر تونی هولوهان، وزیر بهداشت ارایه می‌کند. این در حالی است که لیو وردکار، نخست وزیر ایرلند خود پزشک است… در کانادا، این کنفرانس خبری به دو زبان انگلیسی و فرانسه برگزار می‌شود و با وجود این که یک مقام دولتی آن را اجرا می کند، اغلب سوالات به پزشکان و مقام‌های بهداشتی در دولت کانادا واگذار می‌شود.”
رابرت مک‌کی در گزارش مفصل اینترسپت درباره تفاوت میان کنفرانس‌های خبری کاخ‌سفید با سایر کشورها، در ادامه نمونه‌های فراوان دیگری از اسپانیا، برزیل، ژاپن و چند کشور دیگر ارایه می‌کند تا به خواننده اجازه دهد که خود میان آنها به قضاوت بنشیند و در سبک و سنگین کردن انتقادها از عملکرد آقای ترامپ در جریان پاسخگویی به رسانه‌های آمریکا خود به نتیجه‌گیری برسد.
اما به قول فرانک برونی، مجری پادکست آرگیومنت اگر چه برخی از خبرنگاران در جریان این کنفرانس‌های خبری شجاعانه تلاش می‌کنند که آقای ترامپ را به چالش بکشند، با این حال او میکروفن و دست بالا را در اتاق دارد و در نهایت می‌تواند با حمله به رسانه‌ها توجه‌ها را از عملکرد دولت در مقابله با شیوع کرونا منحرف و با تعریف و تمجید دائمی از عملکرد خود “تاریخ کاخ‌سفید در برابر کووید۱۹ را بازنویسی کند”.
منبع: بی سی